กำเนิดวันหยุดเขื่อนโลก
ด้วยตระหนักถึงความสำคัญของภาคพลเมือง ที่ต้องรวมตัวกันเป็นเครือข่ายระดับโลก ในการต่อต้านหายนะจากเขื่อน ในเดือน กันยายนปี พ.ศ. 2538 การประชุมประจำปีของขนวนการคัดค้านเขื่อนแห่งบราซิล(MAB) จึงได้มีการเสนอให้มีการประชุมนานาชาติ จองประชาชน ผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อนขึ้น หลังจากนั้นในแต่ละภูมิภาคก็ได้ประชุมประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อนจากแต่ละ ประเทศในภูมิภาคขึ้น สำหรับในเอเซียการประชุมได้จัดขึ้นที่เขื่อนนาร์มาดา ประเทศอินเดีย เมื่อปี พ.ศ.2539 โดยมีตัวแทนจากประเทศ ไทยเข้าร่วมด้วย
ในที่สุดระหว่างวันที่ 11-14 มีนาคม พ.ศ.2540 องค์กรเครือข่ายขนาดใหญ่ในแต่ละภูมิภาคประกอบด้วยขบวนการคัดค้านเขื่อน แห่งบราซิล (Movimento de Atingidos por Barragens-MAB) เครือข่ายหยุดเขื่อนแห่งชิลี (Chile's Biobio Action Group) เครือข่ายแม่น้ำนานาชาติ (International Rivers Network-IRN) ขบวนการปกป้องแม่น้ำนาร์มาดาแห่งอินเดีย (India's Save the Narmada Movement) และเครือข่ายแม่น้ำแห่งยุโรป(European River Network-ERN) ได้ร่วมกันเป็นเจ้าภาพ จัดให้มีการประชุมนานาชาติ ของประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อนครั้งที่ 1 ขึ้น ณ เมืองคิวริทิบา ประเทศบราซิล โดยมีผู้แทนประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจาก การสร้างเขื่อนและนักสิ่งแวดล้อมจาก 20 ประเทศรวมทั้งตัวแทนองค์กรสิ่งแวดล้อม และชาวบ้านจากประเทศไทยเข้าร่วมประชุมด้วย ขณะที่ผู้แทนประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อนและนักสิ่งแวดล้อมอีกหลายประเทศ เช่น จีน และมาเลเซียเป็นต้น ไม่สามารถเดินทางเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ได้ เนื่องจากเกิดปัญหาความขัดแย้งในการสร้างเขื่อนระหว่าง รัฐบาลกับประชาชน(จีนกำลังมีปัญหาเขื่อนสามผาและมาเลเซียกำลังมีปัญหาเขื่อนบากุล)
การประชุมที่เกิดขึ้นทั้ง 4 วัน นอกจากได้มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์การต่อสู้เรื่องเขื่อนกันแล้ว ที่ประชุมยังได้ตกลงให้มีคำ ประกาศคิวริทิบาเพื่อ"ยืนหยัดการมีสิทธิความเป็นมนุษย์และวิถีชีวิตของประชาชนผู้ได้รับผลกระทบจากเขื่อน "และกำหนดให้วันที่ 14 มีนาคม ของทุกปีเป็นวันหยุดเขื่อนโลก โดยมีคำขวัญที่จะใช้ร่วมกันว่า "น้ำเพื่อชีวิต ไม่ใช่เพื่อความตาย" |
