แถลงการณ์
การเรียกร้องเพื่อชีวิตมีใช่เพื่อเงินตรา
หมู่บ้านแม่มูนมั่นยืน
เป็นการรวมตัวของผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการพัฒนาประเทศ
เพื่อเรียกร้องให้รัฐยอมรับความจริงในความ
ผิดพลาดที่เกิดขึ้นภายหลังเสร็จสิ้นโครงการ
ซึ่งได้ทำลายวิถีชีวิตของชุมชนล่มสลายลง
ซึ่งบทสรุปที่ผ่านมารัฐไม่เคยให้ความสนใจ
ลงมาดูแลแก้ไขปัญหาอย่างจริงจัง
ซ้ำร้ายยังบิดเบือนข้อเท็จจริง
ใส่ร้ายป้ายสีต่างๆนานา
ผู้เสียสระถูกปล่อยให้เผชิญชะตากรรม
โดยลำพัง
การเรียกร้องขของสมัชชาคนจนเป็นการเรียกร้องเพื่อวิถีชีวิตที่ดีดังเดิมเพื่อปากท้อง
เพื่อความอยู่รอดภายหลังธรรมชาตอถูกทำลายไป
มิได้มุ่งหวังเงินตรา
เพราะมันไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความมั่นคงขึ้นได้
และความอยู่รอดของชาวบ้าน
คือ ธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์
ซึ่งรัฐบาลจะต้องรับฟังและพยายามทำความเข้าใจผู้เสียสละเหล่านี้
การเรียกร้องของชาวบ้านในครั้งนี้
เราขอยืนยันในความอันบริสุทธิ์
การเรียกร้องเกิดจากความทุกข์ที่ทับถม
และถูกละเลยมาเป็นระยะ
เวลาอันยาวนาน
เป็นความทุกข์ที่เราไม่ได้เป็นผู้ก่อขึ้นเอง
แต่เกิดจากแนวนโยบายการพัฒนาของประเทศของรัฐโดยตรง
ซึ่งรัฐจะ
ต้องดูแลตามสิทธิอันชอบธรรมที่ผู้เสียสละจะพึงมีพึงได้ในระบอบประชาธิปไตย
ดังนั้น
การชุมนุมของสมัชชาคนจนจึงเกิดจากต้นเหตุของความทุกข์
ไม่ใช่เกิดจาการบงการของผู้ใดผู้หนึ่ง
NGOs และคนภายนอกที่
เข้ามาช่วยเหลือพวกเราเป็นเพียงเพื่อนร่วมทุกข์
เป็นกำลังใจหนึ่งในการเรียกร้องให้เกิดผลสำเร็จ
แต่มิใช่เป็นผู้บงการใดๆทั้งสิ้น
เพราะเราคนจนรู้ดีว่า
เราจะต้องเป็นผู้กำหนดชะตากรรมของตนเอง
การเรียกร้องให้เอาธรรมชาติคืนมา
เป็นการเรียกร้องเพื่อปากท้อง
เพื่อชีวิตของสรรพสิ่ง
ซึ่งเราคิดว่าไม่ใช่เป็นเพียงการเรียกร้อง
เพื่อคนเพียงกลุ่มเดียว
แต่หากคือเพื่อคนทั้งจังหวัดอุบลราชธานี
เพื่อคนทั้งลุ่มน้ำมูน
ที่จะได้ความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำกลับคืนมา
เมื่อมีการเรียกร้องจากผู้ที่ได้รับผลกระทบ
รัฐมุ่งประเด็นการเรียกร้องของชาวบ้านไปที่ความไม่บริสุทธิ์
มีผู้อยู่เบื้องหลัง
หรือเป็น
เครื่องมือทางการเมือง
หรือหากมีการชดเชยก็ใช้เงินเพียงเล็กน้อย
แต่โฆษณาว่าเพียงพอ (และ/หรือมากเกินพอแล้ว)
ซึ่งเราผู้เสีย
สละคิดว่าการแก้ไขที่ถูกต้องยั่งยืนที่สุดคือการทีธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์
ค่าชดเชยที่รัฐให้เป็นตัวเงินเพียงเล็กน้อยนิดไม่ได้ทำให้ชีวิต
ดีขึ้นแต่อย่างใด
และที่ผ่านมารัฐบาลไม่เคยฟังเสียงชาวบ้านว่าเพราะเหตุใดจึงพยายามรักษาธรรมชาติไว้
ขณะนี้สิ่งที่เราต้องการ
คือ ความเข้าใจ และ
ความจริงใจจากรัฐบาลในการแก้ไขปัญหา
มิใช่เพื่อการสร้างภาพ
การซื้อเวลา เราจะยิน
ยอมเผชิญกับการปราบปรามอย่างรุนแรงทุกรูปแบบ
แต่จะไม่ยินยอมให้รัฐเพิกเฉยต่อความทุกข์ยากของพวกเราอีกต่อไป
ด้วยจิตคารวะ
สมัชชาคนจน
หมู่บ้านแม่มูนมั่นยืน 1-7
27
พฤษภาคม 2543
|