คำให้การสมัชชาคนจนกรณีผู้ถูกจับกุมและกักขัง
การปล่อยตัวต้องโปร่งใส
ไร้เงื่อนไข ไร้เงื่อนงำ
ตามที่ชาวบ้านสมัชชาคนจน
จำนวน 220 คน
ได้ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุม
ขณะที่ชุมนุมโดยสงบอยู่ในทำเนียบรัฐบาล
เมื่อบ่าย ของวันที่ 17
กรกฎาคม 2543
และได้ถูกปล่อยตัว
ออกจากเรือนจำพิเศษ
กรุงเทพฯ เมื่อที่19 ก.ค.43
อย่างไม่ทราบสาเหตุและได้
สร้างความสับสนให้กับสมัชชาคนจนเป็นอย่างยิ่ง
ทั้งนี้เนื่องจากเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำชาวบ้านที่ถูกจับกุมเดินทางจากสถานที่คุมขังทั้ง
2 แห่ง
มาที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ
โดยมีผู้พิพากษามาชี้แจงให้ทราบว่า
ผู้ต้องหาทั้งหมด
หากต้องการประกันตัว
สามารถลงลายมือชื่อ
เพื่อขอประกันตนเองได้ แต่
เมื่อพวกเรายังคงยืนยันว่า
พวกเราไม่ได้กระทำความผิดและจะไม่ขอประกันตัวเองโดยเด็ดขาด หากจะปล่อยตัว
ต้องปล่อยตัว
พวกเราอย่างไม่มีเงื่อนไขทั้งหมด
และได้ร้องขอต่อศาล
ให้นำไปฝากขังที่อื่น
แต่ได้รับการชี้แจงว่า
การร้องขอเปลี่ยนที่ฝากขัง
เป็นเรื่องอยู่ในความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ต่อมาเวลาประมาณ
16.00 น.
ได้มีบุคคลมาแนะนำตัวว่าชื่อนายจำเริญ
วราภรณ์
นายกสมาคมทนายความแห่งประเทศไทย
ซึ่ง
เป็นบุคคลที่พวกเราไม่เคยรู้จักมาก่อน
และไม่เคยมีการประสานงานติดต่อขอความช่วยเหลือทั้งโดยส่วนตัวและกับหน่วยงาน
องค์กรนี้
ทั้งนี้เนื่องจากพวกเราได้ติดต่อขอความช่วยเหลือด้านคดีและกฎหมายกับสภาทนายความโดยตรงอยู่แล้ว
โดยนายจำเริญผู้นี้ได้มาอ้างว่า
ตนได้ร้องขอต่อศาลเพื่อขอประกันตัวผู้ต้องหาทั้งหมดแล้ว
ขอให้ชาวบ้านไปลงชื่อประกันตัว
แต่ เมื่อพวกเราปฏิเสธ
และยืนยันว่าการปล่อยตัวจะต้องปล่อยทั้งหมด
โดยไม่มีเงื่อนไข
ซึ่งนายจำเริญก็ชี้แจงต่อไปว่า
ถ้าไม่มาลง
ชื่อก็ไม่เป็นไร
แต่ขอให้มาขึ้นศาลในวันที่
28 กรกฎาคม 2543
แต่เมื่อพวกเรายังคงยืนยันข้อเรียกร้องเดิมว่า
ถ้าปล่อยตัวก็ต้อง
ปล่อยอย่างไม่มีเงื่อนไข
นายจำเริญก็ชี้
แจงต่อไปว่า
ถ้าไม่มาขึ้นศาลก็ไม่เป็นไร
ตนจะเสียค่าปรับเอง
แล้วก็หายตัวไป
ซึ่งในระหว่างการประสานงานชี้แจงสถานการณ์ระหว่างพวกเรา
ผู้พิพากษา
เจ้าหน้าที่เรือนจำ และสมาคมทนายความ
ก็ได้มี
เจ้าหน้าที่ตำรวจมากล่าวโกหกหลอกลวง
ให้พวกเราบางคนลงลายมือชื่อในกระดาษหรือพิมพ์ลายนิ้วมือ
โดยแจ้งให้พวกเรา ทราบว่า
เป็นการสอบสวนพิสูจน์ประวัติบุคคลธรรมดาเท่านั้น
ซึ่งมีพวกเราบางคนเท่านั้น
ที่ได้ลงรายมือชื่อหรือพิมพ์ลายนิ้วมือ
ไป
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจและ
เจ้าหน้าที่เรือนจำฯ
ก็ได้แจ้งกับพวกเราทราบว่า
ตนหมดหน้าที่แล้ว
ก็ขึ้นรถออกไปทันที
ปล่อยให้พวกเรางุนงงสงสัยว่าเกิดอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่งมีรถตำรวจไปรับพวกเรากลับมาที่ชุมนุมหน้าทำเนียบรัฐบาล
ซึ่งในวันนี้พวกเราผู้ถูกจับกุมและจำขังทั้งหมด
ยังคงงุนงงสงสัยว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นมีที่มาที่ไปว่าพวกเราถูกปล่อยตัวมาได้
อย่างไร
โดยพวกเราขอเรียกร้องให้รัฐบาลชี้แจงตอบข้อสงสัยให้กระจ่างชัดใน
2 ประเด็นคือ
1.การปล่อยตัวพวกเราในครั้งนี้
เป็นการปล่อยตัวโดยไม่มีเงื่อนไขใช่หรือไม่
หรือเป็นการปล่อยตัว
ชั่วคราวตามเงื่อนไขของการ
ประกันตัว
2.พวกเราขอทราบว่า
หากเป็นการปล่อยตัว
ชั่วคราวตามเงื่อนไขของการประกันตัวแล้ว
การประกันตัวในครั้งนี้เป็นไปโดยชอบ
ด้วยหลักกฎหมายหรือไม่
เพราะพวกเราไม่ได้รับรู้และไม่ได้ยินยอม
ทั้งนี้หากพวกเราต้องการประกันตัวก็สามารถประกันตัว
เองได้อยู่แล้ว
ดังนั้นพวกเราในนามสมัชชาคนจน
จึงขอเรียกร้องให้รัฐบาลในฐานะผู้สั่งการให้จับกุมได้โปรดชี้แจงแถลงข้อเท็จจริงทั้งหมด
ให้สมัชชาคนจนได้รับทราบ
ทั้งนี้เพราะ
หากรัฐบาลเห็นว่าการกระทำของพวกเราดังกล่าวนั้นเป็นความผิด
ก็ขอให้ดำเนินคดี
จนถึงที่สุด ตามที่นายชวน
หลีกภัย นายกรัฐมนตรี
ได้พูดอยู่เสมอว่า ต้องดำเนินคดีตามกฎหมายกับผู้กระทำผิดอย่างเต็มที่
พวกเราสมัชชาคนจน
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า
กระบวนการยุติธรรมต้องเป็นไปด้วยความโปร่งใส
และเพื่อผดุงไว้ซึ่งความเป็น
ยุติธรรม
กระบวนการยุติธรรมจะต้องปลอดจากการแทรกแซงทางการเมือง
ตามหลักการนิติธรรมอย่างแท้จริง
ศรัทธาและเชื่อมั่นในพลังประชาชน
สมัชชาคนจน
20 กรกฎาคม 2543
|