• หน้าแรก
• เกี่ยวกับเรา
  • เกี่ยวกับเรา
  • งานของเรา
  • ติดต่อเรา
  • ร่วมสนันสนุนเรา
• งานของเรา
  • ลุ่มน้ำในประเทศ
    • แก่งเสือเต้น
    • แม่น้ำอิง
    • แม่น้ำปิง
    • แม่น้ำวัง
    • แม่น้ำแม่แจ่ม
    • เขื่อนปากมูล
    • เครือข่ายภาคประชาชน
    • งานรณรงค์
  • ลุ่มน้ำข้ามพรมแดน
    • แม่น้ำโขง
    • แม่น้ำสาละวิน
  • งานวิจัยไทบ้าน
    • งานวิจัยแต่ละพื้นที่
    • เครือข่ายและการอบรม
    • ข้อมูลพันธุ์ปลา
    • เครื่องมือหาปลาพื้นบ้าน
    • ข่าวและบทความ
  • Climate Change
  • งานอื่นๆที่ผ่านมา
• ลุ่มน้ำไทย
  • ภาคเหนือ
    • แก่งเสือเต้น
    • แม่น้ำอิง
    • แม่น้ำปิง
    • แม่น้ำวัง
    • แม่น้ำแม่แจ่ม
    • อื่นๆ
  • ภาคอีสาน
    • เขื่อนปากมูล
    • เขื่อนราษีไศล
    • โครงการลำตะคอง
    • อื่นๆ
  • แม่น้ำอื่นๆ
  • ข้อมูลพันธุ์ปลา
  • เครื่องมือหาปลาพื้นบ้าน
  • รวมข่าว
  • รวมบทความ
  • ถามตอบเรื่องเขื่อน
  • แนะนำหนังสือ
  • เว็บที่น่าสนใจ
• ลุ่มน้ำข้ามแดนและอื่นๆ
  • ลุ่มน้ำโขง
    • เขื่อนในประเทศจีน
    • เขื่อนในโขงตอนล่าง
    • โครงการระเบิดแก่ง
    • โครงการผันน้ำ
    • ข้อมูลอื่นๆ
  • ลุ่มน้ำสาละวิน
    • เขื่อนในตอนบน
    • เขื่อนในตอนล่าง
    • โครงการผันน้ำ
  • แม่น้ำในลาว
  • ประเทศอื่นๆ
  • เครือข่ายประชาสังคม
  • เว็บที่น่าสนใจ
• สื่อและสิ่งพิมพ์
  • สิ่งพิมพ์
  • สารคดี
  • คลิปวีดีโอ
  • สื่อรณรงค์อื่น
  • รูปภาพ
  • วอลล์เปเปอร์

ใบแถลงข่าว

วันที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๔๓

เครือข่ายเฝ้าระวังแม่น้ำเอเซียตะวันออกและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

๗๘ ม.๑๐ ถ.สุเทพ ต.สุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ๕๐๒๐๐

ขอเรียกร้องให้ระงับการก่อสร้างเขื่อนในภูมิภาคเอเซียตะวันออกและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้จนกว่าทุกองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการ ก่อสร้างเขื่อนในภูมิภาคนี้ได้ปฏิบัติตามข้อเสนอแนะของคณะกรรมการเขื่อนโลกเสียก่อน รวมทั้งต้องฟื้นฟูสังคมและสิ่งแวด ล้อมที่ได้รับ ผลกระทบจากเขื่อนที่สร้างไปแล้วด้วย

เครือข่ายเฝ้าระวังแม่น้ำเอเซียตะวันออกและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นเครือข่ายองค์กรประชาชนและองค์กรพัฒนาเอกชน เพื่อหยุดเขื่อนใน เอเซียตะวันออกและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ รวมถึงการฟื้นฟูแม่น้ำด้วย ขอแสดงความชื่นชมต่อผลการศึกษา ของคณะกรรมการเขื่อนโลก ซึ่งพบว่า เขื่อนได้สร้างผลกระทบมหาศาลต่อชุมชน สิ่งแวดล้อม และชี้ว่าประโยชน์ของเขื่อนนั้น ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง  

นายไชยณรงค์ เศรษฐเชื้อ ผู้อำนวยการเครือข่ายแม่น้ำเอเซียตะวันออกเฉียงใต้กล่าวว่า “รายงานผลการศึกษาของคณะกรรม การเขื่อนโลกแสดงให้เห็นว่า สิ่งที่พวกเราได้ถกเถียงมายาวนาน เช่น ต้นทุนของเขื่อนที่สูงมาก หรือการที่ชุมชนท้องถิ่นต้อง เป็นผู้แบกรับภาระและแรงกดดันจากการสร้างเขื่อนที่เกิดขึ้นภายใต้คำว่าการพัฒนา  สำหรับประเทศไทย ชุมชนที่ได้รับผล กระทบจากการสร้างเขื่อนต้องต่อสู้อย่างยาวนานเพื่อเรียกร้องให้มีการแก้ไขปัญหาสังคมและสิ่งแวดล้อม และขณะนี้หลาย ชุมชน ได้เรียกร้องให้ทุบเขื่อนปากมูลทิ้ง ซึ่งก็เป็นความขัดแย้งและเป็นข้อถกเถียงในเรื่องเขื่อนปากมูล”  

นายโทชิยูกิ โดอิ จาก เอ็นจีโอชาวญี่ปุ่นเผยว่า “พวกเราขอเรียกร้องให้สถาบันการเงิน เช่นธนาคารพัฒนาเอเซีย และธนาคาร ญี่ปุ่นซึ่งเป็นองค์กรระหว่างประเทศต้องระงับการให้เงินทุนสนับสนุนการสร้างเขื่อนไว้ก่อนจนกว่าองค์กร ทั้งหลายเหล่านี้จะ ได้มีการปฏิบัติตามข้อเสนอแนะของ คณะกรรมการเขื่อนโลก และต้องทบทวนโครงการเขื่อนที่วางแผนการสร้างตาม ข้อเสนอ แนะของคณะกรรมการเขื่อนโลกด้วย เช่น เขื่อนทรีกอสในประเทศจีน เขื่อนซานโรเกในประเทศฟิลิปปินส์ เขื่อนท่าซางใน ประเทศพม่าและเขื่อนบากุนในประเทศมาเลเซีย จะต้องยุติการดำเนินการจนกว่าจำได้มีการปฏิบัติตามข้อเสนอแนะของ คณะ กรรมการเขื่อนโลก”  

เขื่อนปากมูลในประเทศไทย เป็นหนึ่งในแปดเขื่อนทั่วโลกที่ถูกเลือกเป็นกรณีศึกษาโดยคณะกรรมการเขื่อนโลก คณะกรรมการ เขื่อนโลกค้นพบว่า เขื่อนปากมูลล้มเหลวเรื่องประโยชน์ และส่งผลกระทบอย่างถาวรในเรื่องของพันธุ์ปลา คณะกรรมการเขื่อน โลกประเมินว่า ปลาที่สามารถจับได้ในอ่างเก็บน้ำของเขื่อนนั้นจับได้น้อยกว่าก่อนการสร้างเขื่อนถึงร้อยละ ๖๐-๘๐ และส่งผล กระทบให้ชาวบ้านต้องสูญเสียรายได้ไปถึง ๕๖ ล้านบาทปี คณะกรรมเขื่อนโลกสรุปว่า ถ้าหากว่าได้มีการประเมินถึงผล ประโยชน์และต้นทุนของเขื่อนอย่างเป็นธรรมแล้วละก็ จะต้องไม่มีการก่อสร้างโครงการเขื่อนปากมูลในปัจจุบันแน่นอน  

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา หมู่บ้านแม่มูนมั่นยืน ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบจากเขื่อนปากมูลตั้งขึ้นริมสันเขื่อนปากมูล ได้ถูกเผาทำลายโดยกลุ่มชายฉกรรจ์กว่า ๒๐๐ คนซึ่งกฟผ.จ้างมา ชาวบ้านซึ่งอาศัยที่หมู่บ้านแม่มูนมั่นยืนตั้งแต่เดือนมีนาคม ๒๕๔๒ เรียกร้องให้ยกเลิกการใช้เขื่อนปากมูลและฟื้นฟูแม่น้ำมูล ต้องได้รับบาดเจ็บประมาณ ๓๐ คนจากการปะทะกันใน เหตุการณ์ครั้งนี้  

สมัชชาคนจนประณามการกระทำป่าเถื่อนครั้งนี้ของกฟผ.โดยการเผาหมู่บ้าน ทำร้ายร่างกายชาวบ้านจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เมื่อวันที่ ๑๙ พฤศจิกายนที่ผ่านมา ว่าเป็นการกระทำที่ไร้มนุษยธรรมอย่างยิ่ง ถือเป็นอาชญากรรมอย่างหนึ่ง และกฟผ.ยังโจมตี ข้อเสนอแนะของคณะกรรมการเขื่อนโลกซึ่งได้แถลงผลการศึกษานี้เมื่อวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๓ โดยมุ่งไปที่เขื่อนปากมูล โดยตรง  

นางสาววนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์ ที่ปรึกษาสมัชชาคนจน แถลงว่า “การกระทำที่รุนแรงและป่าเถื่อนต่อผู้ประท้วงซึ่งชุมนุมอย่าง สงบที่เขื่อนปากมูลนั้นคือผลิตผลของการพัฒนาที่มาจากเขื่อน ทรัพยากรของคนจนต้องถูกรัฐขโมยไปป้อนให้กับคนรวยที่มี ความต้องการไม่หยุด ผู้ประท้วงต้องเผชิญหน้ากับการข่มขู่คุกคามจากผลที่ตามมาของการที่พวกเขาเหล่านั้นได้รับผลกระทบ จากการลดลง ของพันธุ์ปลา ซึ่งมีสาเหตุมาจากเขื่อนปากมูล เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่า รัฐบาลไทย และหน่วยงานต่างๆโดยเฉพาะ ธนาคารโลกจะปฏิบัติตามรายงานของคณะกรรมการเขื่อนโลกที่มีต่อการสร้างเขื่อนว่าต้อง ตระหนักในเรื่องของความยินยอม จากชุมชนที่ได้รับผลกระทบก่อนที่จะดำเนินโครงการต่อไป  

รายงานผลการศึกษาคณะกรรมการเขื่อนโลกเกี่ยวข้องในเรื่องของลุ่มน้ำโขง ซึ่งปัจจุบันนี้มีจำนวนเขื่อนที่วางแผนจะก่อสร้าง ในแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาขาของแม่น้ำโขงมากมาย คณะกรรมการเขื่อนโลกกล่าวว่า จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการได้ รับความเห็นชอบและตัดสินใจร่วมกันของประเทศในลุ่มน้ำโขงในการ จัดการแบ่งสรรทรัพยากรน้ำนี้ และกล่าวอีกว่า หาก ประเทศลุ่มน้ำโขงไม่เห็นชอบให้มีการก่อสร้างเขื่อนในแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาขา ก็จะต้องไม่มีการก่อสร้างเขื่อนเช่นกัน  

ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อ

ไชยณรงค์ เศรษฐเชื้อ เครือข่ายแม่น้ำเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ โทร. ๐๕๓-๒๗๘๓๓๔

Ms.Shalmali Guttal, โครงการติดตามเพื่อการพัฒนา โทร.๐๒-๒๑๘๗๓๖๓-๕

ข้อมูลสรุปสามารถดูได้จาก

www.searin.org , www.irn.org , www.dams.org

_______________________________________________________

PRESS RELEASE

November 24, 2000

RWESA - Rivers Watch East and Southeast Asia

C/O- SEARIN, 78 Moo 10 Suthep Road, Tambol Suthep, Muang Chiang Mai, 50200, THAILAND

Moratorium on Dam-Building in East and SE Asia Demanded

World Commission on Dams Releases Report in Bangkok

Dam critics from East and SE Asia are demanding a moratorium on dam-building until the recommendations of the World Commission on Dams (WCD) have been implemented by all dam-building agencies operating in the region. The groups are also demanding reparations for social and environmental damage caused by dams.

Rivers Watch East and Southeast Asia, a network of peoples organizations and NGOs working to stop dam construction in East and SE Asia and to restore rivers, welcomed the release of the WCD's final report, stating that it "shows the devastating impacts of dam projects on communities and the environment, and also shows how dams have failed to deliver their projected benefits."

Mr. Chainarong Sretthachau, Director of Thai NGO SEARIN (Southeast Asia Rivers Network), says: "The WCD report vindicates what we have long argued: that the cost of dam projects is simply too high for the local communities who bear the brunt of this development. Here in Thailand, communities affected by dam projects have been fighting for years for just compensation, and now some communities are demanding that dams be taken down, such as the controversial Pak Mun dam."

Mr. Doi Toshiyuki from the Fukuoka NGO Forum on the ADB, a Japanese NGO, says, "We are calling on public financial institutions such as the Asian Development Bank and Japan Bank for International Cooperation to place a moratorium on funding dams until they have adopted the WCD guidelines, and to review all ongoing projects in the light of the new recommendations. Projects such as the Three Gorges Dam in China, the San Roque Dam in the Philippines, the Ta Sang Dam in Burma and the Bakun Dam in Malaysia should not continue unless proponents can prove that they comply with WCD guidelines."

Thailand's Pak Mun Dam was one of eight projects studied in detail by the WCD. The WCD found that the dam has failed to meet its projected benefits and has had substantial impacts on fisheries. The WCD estimated that the actual fish catch in the reservoir and upstream is 60-80 percent less than in the pre-dam era, resulting in an economic loss to villagers of about US$1.4 million per annum. The WCD concluded, "if all the benefits and costs were adequately assessed, it is unlikely that the project would have been built in the current context."

Last Sunday, the "Long-Live Mun River" protest village at the dam site was destroyed by a gang of 200 people hired by the Electricity Generating Authority of Thailand. Villagers had been living in protest at the site since March 1999 demanding that the dam be decommissioned and the river restored. Thirty people were injured in the early morning raid.

The Assembly of the Poor denounces EGAT’s drastic actions of November 19, 2000, which included razing the entire Mae Mun Man Yeun Village and serious physical assaults on the village residents.  Such a cruel, barbaric and inhuman undertaking reflects EGAT’s rejection of the WCD’s recommendations released on November 16, 2000, which have direct implications for the Pak Mun dam.  Ms. Wanida Tantiwittayapitak, Advisor to Assembly of the Poor, says:

"Violent acts such as those recently taken against the peaceful protesters at Pak Mun are a by-product of dam developments, in which poor peoples' resources are stolen by the state to satisfy the perceived water or power needs of the rich. Pak Mun protesters have faced this kind of intimidation from the very first moment that they raised concerns about the impact of the dam on their fisheries. We are hopeful that the Thai government and agencies such as the World Bank will adopt the WCD's new approach to dam-building, which recognizes that affected communities must give their consent to a project before it can go ahead."

The WCD report has implications for the Mekong watershed, where scores of dams are planned for the mainstream and tributaries. The WCD says that there is a "need to obtain the consent and co-operation of riparian States in the management of shared water resources…" and that "Dams on shared rivers are not built in cases where riparian States raise an objection that is upheld by an independent panel." 

For more information, please contact:

Mr. Chainarong Sretthachau, SEARIN, 01 269 8939 (mobile)

Ms. Shalmali Guttal, FOCUS on the Global South, 02 218 7363-5

Profiles of selected dam projects, summary of official WCD report and other background materials available at www.irn.org. The official WCD report can be downloaded from www.dams.org.

__________________________________

Biographies for Activists Available for Interview

Shamila Annie Mohamed Ariffin

Friends of the Earth/Consumers’ Association of Penang, Malaysia

Ms. Shamila works both for Consumers’ Association of Penang (CAP) and Friends of the Earth, Malaysia (SAM), two sister organizations based in Penang that work respectively on various consumer and environmental issues in Malaysia. Both organizations have been fighting against the construction of large dams in Malaysia, most notably the Selangor Dam and Bakun Hydroelectric Project in Sarawak, Borneo and have been working closely with the indigenous communities affected by the construction of these dams at grassroots level. In 1999, both CAP and SAM were involved in publishing a report on the Bakun Resettlement Scheme at Sungai Asap, describing in detail the suffering of the displaced communities and demanding that the Government of Malaysia act on the grievances and complaints of the people, in which Miss Shamila was involved.  She recently visited Sungai Asap for the second time in October 2000 and will be able to describe to interested parties how the appalling condition of the Resettlement Scheme, reported in 1999, has worsened.

Toshiyuki Doi
Fukuoka NGO Forum on the Asian Development Bank (FNA)
(member of the NGO Forum on the Asian Development Bank)
Telephone (in Bangkok): 2-692-5329, mobile: 01-269-8939;

Toshiyuki Doi ("Toshi") is vice-director of FNA, a citizen's advocacy group
which attempts to monitor development projects, especially those funded by
the ADB, in the Asia-Pacific region.  Established in 1996 in preparation for
the ADB's annual meeting in Fukuoka, Japan in the following year, FNA has so
far hosted several consultations, among which were a panel discussion with
the ADB managers on large-scale dams (October 1999) and a policy dialogue
with the Japan Ministry of Finance (May 2000).  FNA has also organized
numerous public lectures, seminars, workshops, study groups, and field trips
on such issues as large-scale dams, public works in Japan, ODA, and WTO.
Toshi is also a member of the region-wide NGO network on the ADB.  He has
helped the network conducting its advocacy work at the ADB's annual meetings
in Manila (1996), Fukuoka (1997), Manila (1999), and Chiang Mai (2000).
Toshi now makes frequent trips to Thailand, trying to communicate Thai NGOs'
and POs' concerns over development projects, especially those involving
Japanese ODA, to Japanese NGOs as well as the Japanese general public.

Mrs Sudjai Mahachai and Mrs. Pranee Nonjan

Assembly of the Poor--Pak Mun Dam

Mrs. Sudjai and Mrs. Pranee are representatives from villages that were negatively affected by the Pak Mun Dam.  Both of them were fishers living on the banks of the Mun river and have been protesting the Pak Mun Dam for almost 10 years.  

U Sai Win Pay

Salween Watch

Telephone: 02-917-5480-2, ext. 709; Email: salweenwatch@hotmail.com

U Sai Win Pay is an elected Member of Parliament from Murngshu Township in Shan State, Burma.  He is a member of the Shan Nationalities’ League for Democracy, which won the second largest number of Parliamentary seats in the 1990 elections in Burma, after Daw Aung San Suu Kyi’s National League for Democracy. Burma’s military government never recognized the election results.  After enduring years of harassment and threats from the military authorities, U Sai Win Pay went into exile in April, 1998.  He now serves as a spokesperson for the Shan people in their struggle for their rights, including the right to make decisions about their own natural resources and livelihoods. 

Mr. Chainarong Sretthachau

Southeast Asia Rivers Network, Thailand

Mr. Sretthachau is founder and Director of the Thai NGO Southeast Asia Rivers Network (SEARIN).  SEARIN was established 18 months ago to protect rivers and oppose dam construction in mainland Southeast Asia.  SEARIN works with village residents and local groups affected by the World Bank funded Pak Mun Dam, the proposed Kok-Ing-Nan water diversion scheme, and large dams and water diversion projects in the Salween River Basin.  He also acts as an advisor to the Assembly of the Poor in Thailand.  Mr. Chainarong previously worked with the Thai NGO  Wildlife Fund Thailand.  He was trained as an Agricultural Engineer.

Ms. Wanida Tantiwitthayapitak

Assembly of the Poor

Ms. Wanida is a key advisor to the Assembly of the Poor.  She has joined the villagers protesting the Pak Mun dam since 10 years ago.  She was one of the founders of the Assembly of the Poor, which has drawn together people who have been affected by dam construction projects all over the country in order to address the Thai Government’s policies on natural resource management.